Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία: η ιδέα της γυναικείας εκπαίδευσης και η προσφορά διακεκριμένων γυναικών από τη σύσταση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα

Η προσφορά διακεκριμένων γυναικών από τη σύσταση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα

Υπεύθυνες Καθηγήτριες: Σ. Κοντονίκα, Μ. Μηλιδώνη

 

 

Προς: Κα Καλλιρρόη Παρρέν

Αθήνα, 20 Μαρτίου 2021

 

Αξιότιμη κυρία Παρρέν,

Είμαστε μαθήτριες της Β’ τάξης του Γυμνασίου του Αρσακείου- Τοσιτσείου Σχολείου και νιώθουμε μεγάλη χαρά, που ξέρουμε ότι η πρώτη Ελληνίδα δημοσιογράφος και «μεγάλη μορφή του υγιούς φεμινισμού», όπως την αποκάλεσε ο Ξενόπουλος, ήταν κι εκείνη μία Αρσακειάδα! Ο κύριος λόγος που σας απευθύνουμε αυτή την επιστολή είναι για να σας ευχαριστήσουμε από καρδιάς, που με τόση τόλμη αγωνιστήκατε για τα δικαιώματα των γυναικών στην Ελλάδα ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα, τότε που ακόμα δεν είχαν τη δυνατότητα οι γυναίκες να απολαμβάνουν όλα αυτά, που σήμερα εμείς θεωρούμε αυτονόητα και τα οποία, πιθανότατα, να μην απολαμβάναμε, αν εσείς δεν είχατε παλέψει τότε για να τα κατακτήσετε.

Πόσο σας θαυμάζουμε, που καταφέρατε μέσα από την «Εφημερίδα των Κυριών», που εκδίδατε, να περάσετε ηχηρά μηνύματα σε όλες τις γυναίκες της εποχής σας, ώστε να βρουν το θάρρος να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους στη μόρφωση, αλλά και την επιτυχία σε επαγγέλματα  εκτός από εκείνο της δασκάλας, που ήταν και το μόνο επιτρεπτό γυναικείο επάγγελμα τότε. Πόσο μεγάλη πρόοδος, το να καταφέρετε με τη δύναμη της πένας σας να μεταβάλουν τις απόψεις τους πολλοί άνδρες και να εμπιστευτούν τις γυναικείες ικανότητες!

Διαβάσαμε, επίσης, ότι υπήρξατε η πρώτη που κίνησε το θέμα της παραχώρησης δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες ήδη από το 1890 και ότι παρόλο που το ζήτημα αυτό βρήκε αντίθετους τους πρωθυπουργούς Βενιζέλο και Παπαναστασίου, εσείς δεν εγκαταλείψατε τον αγώνα, ώσπου πετύχατε τη νομική κατοχύρωση της μείωσης των ωρών εργασίας, καθώς και την αύξηση του ημερομισθίου για τις γυναίκες και την αναγνώριση της προσφοράς τους στην οικογένεια ως νοικοκυρών, συντρόφων, μητέρων και παιδαγωγών.

Το βρίσκουμε πολύ σπουδαίο, ότι σε μια εποχή με τόσες προκαταλήψεις και στερεότυπα, τα οποία εμπόδιζαν τις γυναίκες από τη μόρφωση, εσείς τόσο με τα έργα που συγγράψατε, όπως με το μυθιστόρημά σας «Η Χειραφετημένη», όσο και με την ίδρυση εκπαιδευτικών και κοινωφελών ιδρυμάτων και οργανώσεων, όπως η «Σχολή της Κυριακής, απόρων γυναικών και κορασίων»  ή το «Λύκειο των Ελληνίδων»,  στο οποίο γινόταν η διδασκαλία ελληνικών παραδοσιακών χορών κατά τους Βαλκανικούς πολέμους, αποδείξατε στη συντηρητική εκείνη κοινωνία ότι κάποιες αντιλήψεις έπρεπε να ξεπεραστούν, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την πρόοδο.

Μεγάλο ενδιαφέρον μάς προκάλεσε και η πληροφορία, πως η σχέση του «Λυκείου των Ελληνίδων» με το σχολείο μας, το Αρσάκειο, ήταν ιδιαίτερα στενή, καθώς όπως εσείς, η κυρία Άννα Τριανταφυλλίδου και άλλα μέλη του Λυκείου ήσαστε Αρσακειάδες! Επίσης, διαβάσαμε πως το 1936, που ήταν η χρονιά του εορτασμού των 100 χρόνων του Αρσακείου και των 25 χρόνων του «Λυκείου των Ελληνίδων», ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας οργάνωσε γιορτή στο Αρσάκειο Ψυχικού με τη σύμπραξη του Λυκείου. Σε αυτή την εκδήλωση 17 Αρσακειάδες από όλα τα μέρη της Ελλάδας, αλλά και από το εξωτερικό, μίλησαν για το Σχολείο μας. Από αυτές τις ομιλίες, πολύτιμα είναι για το αρχείο της Φ.Ε μικρά σημαιάκια με τη γαλανόλευκη, στα οποία αναγράφεται το όνομα της περιοχής από την οποία καταγόταν η κάθε ομιλήτρια, όπως πολύτιμο είναι και το δώρο που έκανε το «Λύκειο των Ελληνίδων» στο Αρσάκειο Ψυχικού και στο Τοσίτσειο: μία σειρά από παραδοσιακές στολές. Το γνωρίζετε ότι στο μεγάλο θέατρο του σχολείου μας έχουμε σε προθήκες κάποιες από τις ενδυμασίες αυτές; Είναι η φωνή της ελληνικής παράδοσης σε περίοπτη θέση μέσα σε έναν χώρο τόσο οικείο για εμάς!

Κυρία Παρρέν, μόνο να σας θαυμάσουμε και να σας ευχαριστήσουμε μπορούμε, που αγωνιστήκατε με τόσο σθένος για την ισότητα των δύο φύλων και για την ανάδειξη της αξίας της γυναίκας και έξω από το σπίτι και την οικογένειά της. Θα αποτελείτε πάντα σπουδαίο πρότυπο για τις γυναίκες της σημερινής και μελλοντικής γενιάς!

 

 Με εκτίμηση,

Χρύσα Τζώρτζη

                                                 Μάρα Τσιβγούλη